Β' Γυμνασίου: Χωρίς Όνομα!

Σίγουρα ο Κάφκα δεν είναι το πρώτο όνομα συγγραφέα που σου έρχεται στο μυαλό, όταν θέλεις να προτείνεις ένα βιβλίο σε μαθητή ή μαθήτρια της Β' Γυμνασίου. Δύο γενναία παιδιά (ο Βαγγέλης και η Δέσποινα) πάλεψαν με τη Μεταμόρφωση και επέζησαν! Παρόλ' αυτά, θέλω να πιστεύω πως με τη συζήτηση ανοίξαμε τον δρόμο για την καλύτερη προσέγγιση ενός εξαιρετικού βιβλίου. Περιμένω τις εντυπώσεις των υπολοίπων, αν και εφόσον το διαβάσουν. Όσον αφορά το δεύτερο βιβλίο, (Και το παραμύθι δεν τέλειωσε) δυστυχώς έλειπε η Άννα κι έτσι δεν εμβαθύναμε ιδιαίτερα. Κατά την κριτική του Βαγγέλη, είναι γραμμένο με ενδιαφέροντα τρόπο. Γι' αυτό, νομίζω πως χρωστάμε μια δεύτερη ευκαιρία στο βιβλίο αυτό.
Το κοινό ανάγνωσμα όλων μας εντέλει ήταν τα Χνότα στο τζάμι του Βασίλη Παπαθεοδώρου. Η ιστορία διαδραματίζεται σε μια πόλη που ζει υπό τον φόβο ενός τρομοκρατικού χτυπήματος. Κάθε κίνηση των πολιτών ελέγχεται, καταγράφεται και κατευθύνεται από τις Αρχές, προκειμένου να διασφαλιστεί η δημόσια τάξη και ασφάλεια. Ώσπου ένας δεκαεννιάχρονος φοιτητής βιντεοσκοπεί άθελά του τη δολοφονία ενός συμφοιτητή του, που εκθέτει τις Αρχές. Από το σημείο αυτό αρχίζει να τίθεται υπό αμφισβήτηση η έννοια της πραγματικότητας για τους κεντρικούς χαρακτήρες του μυθιστορήματος. Κατά κοινή ομολογία, πρόκειται για ένα υπέροχο εφηβικό μυθιστόρημα, που μας οδηγεί συνειρμικά  στο 1984 του Τζωρτζ Όργουελ, αλλά και στην ταινία The Truman Show, με πρωταγωνιστή τον Τζιμ Κάρεϊ, που ελπίζω πως θα καταφέρουμε να παρακολουθήσουμε παρέα.

• Για την επόμενη συνάντηση συνεχίζουμε με Βασίλη Παπαθεοδώρου και διαβάζουμε Στη διαπασών, με παράλληλο ανάγνωσμα τα Παπούτσια με φτερά, της Μαρίας Παπαγιάννη, ένα υπέροχο βιβλίο που δουλέψαμε φέτος με την Α' Γυμνασίου μέσα στην τάξη, μια μικρή πυξίδα που μας δείχνει τον δρόμο για την Ουτοπία. Σταθερά!